Sandały do biegania

Kiedy tylko dowiedzieliśmy się o Monk Sandals i o tym, że produkowane są w Polsce, a w dodatku w naszym regionie wiedzieliśmy, że musimy poznać człowieka, który za tym stoi.

W ten sposób trafiliśmy na Aleksandra, który u stóp Ślęży samodzielnie wyrabia Monki. Jest on pierwszą osobą w Polsce, która zajmuje się produkcją sandałów biegowych. Pomysł narodził się z potrzeby – nikt w kraju nie robił takich butów. I tak powstała marka Monk Sandals.

Aleks nadaje na tych samych falach co my. Rozmawialiśmy długo – o górach, wspinaczce, o rzemiośle, jego pracy i o nim samym. Ale najwięcej czasu poświęciliśmy na rozmowy o butach i bieganiu minimalistycznym. Bo Aleks o sandałach mógłby rozprawiać godzinami. Ma masę pomysłów i energii. A w dodatku wszystko robi sam.

Każda para sandałów jest tworzona na indywidualne zamówienie na podstawie kształtu stopy przyszłego właściciela. Sandały mogą różnić się grubością i kolorem podeszwy, rodzajem wiązań i pasków. To sprawia, że te buty są wyjątkowe. 

Monki są stale udoskonalane. Co jakiś czas Aleks zmienia detale, które wpływają na jakość wykonania i estetykę. Metalowe nity zamiast plastikowych odpowiedników, zmiana ściegu w maszynie, inne wiązania itd. 

- Czasami jest tak, że leżę w nocy w łóżku i nagle się budzę z jakimś pomysłem. No i muszę tego spróbować, albo przynajmniej zapisać.
Aleks modyfikuje Monki w zależności od potrzeb użytkowników. 
- Czasami wystarczy przesunąć moment łączenia o dosłownie centymetr, żeby poprawić komfort. Wiem, bo sprawdziłem to na sobie.  

Bieganie minimalistyczne

Monki sprawiliśmy sobie przed naszym wyjazdem (Autostopem na Bałkany) i jako wielozadaniowe buty sprawiły się doskonale. Chodziliśmy w nich po kamienistych plażach, używaliśmy ich pod prysznicem na kempingach, chroniły nasze stopy przed jeżowcami, a w dodatku są na tyle ładne, że pasują nawet do sukienki.

Jednak od samego początku chcieliśmy zastosować je zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem – marzyliśmy o bieganiu w sandałach.

W bieganie minimalistyczne wkręcamy się już o dłuższego czasu. Sporo na ten temat czytaliśmy, rozmawialiśmy z doświadczonymi biegaczami i konsultowaliśmy się z ortopedą (który jak się okazało sam biega w butach minimalistycznych). 

Nabraliśmy też doświadczenia w bieganiu w butach z zerowym dropem i minimalną amortyzacją. Dlatego przerzucenie się na sandały nie było dla naszych nóg dużym zaskoczeniem.

Trzeba jednak podkreślić, że bieganie w sandałach (minimalistyczne) wymusza zmianę techniki biegu, angażuje zupełnie inne partie mięśni, cała sylwetka i ruchy biegacza ulegają zmianie. Trzeba kontrolować nawierzchnię i biegać z dbałością, bo te buty nie wybaczają pomyłek.

Nasi znajomi doskonale wiedzą, że na temat moglibyśmy gadać w nieskończoność. Ale nie będziemy przynudzać, więc jeżeli macie ochotę dowiedzieć się czegoś w tym temacie, to po prostu pytajcie.  

Garść tematycznych linków:

Po co biegać w butach? Dobry tekst o bieganiu w sandałach. Drugi tekst tego samego autora o początkach biegania w sandałach.

Urodzeni biegacze - książka o biegaczach z plemienia Tarhumara, klasyk gatunku.

Ostatnio spotkałem się ze znajomymi z Night Runners. Moje Monki wywołały spore zainteresowanie, ale starałem się tłumaczyć, że nasze buty niczym się nie różnią – ja też mam podeszwę z Vibramu, ale w nieco okrojonym modelu. To jest szok, dla biegaczy przyzwyczajonych do butów z amortyzacją. Biegaliśmy razem w Parku Południowym, a potem trenowaliśmy sprinty. Taki intensywny trening był najlepszym dowodem na to, że bieganie w sandałach może być tak samo efektywne, co bieganie w „profesjonalnym obuwiu biegowym”.