Nasz pies nie bawi się z innymi

Jedynak

-Ojej, jaki piękny pies! Cmok! Cmok!
-Proszę, niech go Pani nie woła.
-Ale dlaczego? Ja tak kocham zwierzęta! No chodź tu do mnie mały piesku.
-Bo ten pies ma grzyba!
-O! Fuj, a to nie. To lepiej zostań z panem.

Czasami to jest jedyne rozwiązanie.

Nasz pies nie bawi się z innymi, kropka.
I proszę nie pchać się ze swoim psem na nas. Proszę nie spuszczać na nas swojego niewybieganego psa. To, że spacerujemy po parku wcale nie znaczy, że chcemy szaleć z innymi psami. Proszę nie cmokać do naszego psa i nie wołać go, kiedy grzecznie siedzi.

Zależy nam na obniżeniu poziomu ekscytacji u naszego psa, a nie na jego pobudzeniu.

Poranek w parku. Pracuję z psem na polanie, na uboczu. Obroty, zostawanie w pozycjach, przywołanie, ignorowanie rozproszeń. Jest bosko.
Idzie pani z dobermanem. Wprost na nas. Doberman jest młody i chce się bawić, ciągnie do nas na smyczy. Rio zobaczył, ale zignorował dobermana. Pracujemy dalej.
Pani z dobermanem stoi kilka metrów od nas, doberman szaleje. Nadal pracujemy. Pani tupie nogą, doberman aż piszczy. Zniecierpliwiona pani pyta:
-Ten pies się bawi?
-No ze mną się bawi.
-Ale czy z psami się bawi!
-Nie, z psami się nie bawi.
-To będzie źle zsocjalizowany!
Pani odchodzi, ciągnąc za sobą szalejącego dobermana.

Co jest z tymi ludźmi?

Szał-ciał

Nie lubimy, kiedy nasz pies wpada w szaleńczą pogoń z innymi psami.
Po pierwsze dlatego, że jest to niebezpieczne. W tym chaotycznym młynie psy mieszają się ze sobą, nie kontrolują sytuacji, nie patrzą gdzie biegną, ani co robią. Nie myślą.
Po drugie dlatego, że nie ma w tym nic konstruktywnego. Zwłaszcza, kiedy psy tak się nakręcają, że nie można ich przywołać do siebie. Najłatwiej jest spuścić psy i czekać, aż wyżyją się wzajemnie.
To tak jakby psy do pralki wrzucić.

Rio ma swoich psich kumpli, z którymi lubi się bawić. Nie mamy też nic przeciwko nowym znajomościom. Chodzi o to, że nie dopuszczamy do tego, żeby nasz pies stracił mózg na widok innych psów. Pies łatwo się nakręca i zdarza mu się przekroczyć cienką granicę, która dzieli wspólną zabawę z innym psem od wrednego zaganiania wszystkiego co się rusza.
Dlatego kontakty z innymi psami staramy się ograniczać do przywitania i rozstania w emocjonalnie neutralnej atmosferze. Dzięki temu uczymy naszego psa, że drugi pies wcale nie musi oznaczać wielkiej gonitwy.

Jak kreatywnie zmęczyć psa?

Po prostu staramy się być dla psa bardziej atrakcyjni, niż cała reszta świata. Dlatego ćwiczymy z psem, wymyślamy dla niego nowe zadania i próbujemy swoich sił w psich sportach.

Gonitwa z innymi psami działa pobudzająco, co w przypadku naszego psa nie jest niczym fajnym, więc zaczęliśmy szukać sposobów na wyciszenie psa.

To jest bardzo ważne i przydatne w przypadku psów chorych, nadpobudliwych, reaktywnych, albo kiedy pies musi zostać sam w domu.

• Zamrażamy smakołyki (albo zabawki) i dajemy psu taką bryłkę lodu do zabawy.
• Intensywnie pachnące smakołyki (suszone żwacze wołowe, fuj!) owijamy papierem, albo pakujemy w kartony i kartoniki. Im więcej warstw tym lepiej. Dla utrudnienia całość owijamy jeszcze taśmą klejącą i dajemy psu. Ależ on walczy z taką paczką!
• Kong. I wszystko jasne.
• Garść karmy zawijamy w koc i zachęcamy psa do szukania. Pies wtyka ten swój długi nos w koc i kombinuje, jak to rozplątać.
• Zamykamy psa w przedpokoju, żeby nie podglądał i ukrywamy małe porcje karmy po całym mieszkaniu. Za nogą od krzesła, pod szafką, za drzwiami, na kartonie, w wannie. Mieszkamy w kawalerce, więc przestrzeń do poszukiwań jest ograniczona, ale wystarczy do schowania całej psiej kolacji.
• Na spacerze ukrywamy różne przedmioty w krzakach, albo ukradkiem upuszczamy zabawki lub części naszej garderoby, żeby zaskoczyć psa okrzykiem „Rio, szukaj!”. W trakcie takiego spaceru pies trzyma się bliżej nas, bo nie wie, kiedy znowu będziemy go potrzebować do poszukiwań.
• Jeszcze tego nie próbowaliśmy, ale pomysł jest rewelacyjny. Ukrywamy fragmenty gotowanego kurczaka (pasztetu, albo samodzielnie przygotowanej pasty) w korze drzewa! W różnych miejscach, różnych drzewach i na różnej wysokości. Ale pies będzie miał minę, jak znajdzie takie święte drzewo!

Warto spróbować, serio.